Dictionary of Greek. 2013.
-άλα — Γλωσσ. παραγωγική κατάληξη θηλυκών ουσιαστικών τής Νέας Ελληνικής, με την οποία σχηματίζονται: Ι) αφηρημένα ουσιαστικά παράγωγα ρημάτων, που δηλώνουν ενέργεια τού πρωτότυπου ρήματος, π.χ. κρεμάλα < κρεμώ, μουντζάλα < μουντζαλώνω, πηλάλα… … Dictionary of Greek
πηλάλα — και πιλάλα, η, Ν 1. το γρήγορο τρέξιμο 2. (ως επίρρ.) γρήγορα, πηλαλώντας («έφυγε πηλάλα»). [ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχηματ. από το ρ. πηλαλώ] … Dictionary of Greek
πηλάλημα — το, Ν [πηλαλώ] το γρήγορο τρέξιμο … Dictionary of Greek
πηλαλητό — το, Ν το πηλάλημα. [ΕΤΥΜΟΛ. < πηλαλώ + κατάλ. ητό (πρβλ. χασμουρ ητό)] … Dictionary of Greek
πιλαλώ — Ν βλ. πηλαλώ … Dictionary of Greek
πιλαλάω — (δε συνηθίζεται η κλίση σε ώ), πιλάλησα βλ. πίν. 58 Σημειώσεις: πιλαλάω : ακολουθούμε την ετυμολογία από τη μεσαιωνική λέξη επιλαλώ. Σύμφωνα με άλλη άποψη, πρέπει να γραφτεί με η γιατί προέρχεται από το μεσν. πηλαλώ < απηλάλησα (αόρ. του… … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
